‘Ik heb nu meer rust in mijn lijf’
Twan van Dijck (73), bezoeker én vrijwilliger in wijkcentrum Nieuwe Stede
Bij binnenkomst in De Nieuwe Stede staat Twan van Dijck me met een grote grijns op zijn gezicht op te wachten. In de hal van het wijkcentrum wijst de gepensioneerde huisschilder naar de fotogalerij van vrijwilligers die ineens ook zijn foto bevat. Is dat een goed teken? Twan: “Ja, dat is een heel goed teken.”
Jarenlang had Twan nergens tijd en rust voor. Twan: “Als beginvijftiger verbrijzelde ik mijn voet waardoor ik mijn vak, huisschilder, niet meer kon uitoefenen. Maar veel erger is dat mijn vrouw Jeanne heel jong Alzheimer kreeg. Ze was pas 60, dat is niet voor te stellen. Het ging zo snel achteruit dat ik haar in 2006 naar een verpleeghuis heb moeten brengen. Het voelde alsof je je eigen vrouw dumpt. In de 13 jaar dat ze ziek is geweest, heb ik haar iedere dag twee keer verzorgd. Uiteindelijk is ze in 2021 overleden aan corona. We hebben een geweldig huwelijk gehad, met twee fijne kinderen en kleinkinderen. 32 jaar lang hadden we een vaste staplek op de camping. We hadden altijd zo gehoopt dat we daar na ons pensioen van konden blijven genieten.”
Afhaken was geen optie
13 jaar zorgen voor je zieke vrouw, voor Twan was afhaken nooit een optie. Twan: “No way. We hielden zoveel van elkaar. Jeanne zou precies hetzelfde voor mij hebben gedaan. Wat zo’n lange periode van zorg extra zwaar maakt, is dat je niet meer toekomt aan jezelf. Ik heb een tijdje behoorlijk zwaar in de put gezeten. Mijn kinderen die allebei in Rotterdam wonen, wilde ik niet lastigvallen. Via de huisarts en een paar gesprekken met een psycholoog ben ik op een gegeven moment een keer in De Nieuwe Stede gaan kijken. Jongens, wat was dat een verademing. Ik kon hier rustig een kopje koffie drinken en met andere gasten een praatje maken. Het is voor mij inmiddels een vast ritueel. Iedere ochtend om 9 uur drink ik hier aan de stamtafel koffie. Ik blader door de krant en bespreek met andere gasten wat hen bezighoudt. Jaren heb ik mijn verhaal kwijt gekund, nu luister ik naar andermans verhalen. En daarna ga ik aan de slag!”
Aan de slag
Twan barst van de energie. Twan: “Ja, ik ben altijd een druk baasje geweest. Sinds kort vorm ik samen met Stan de klusjesdienst. Je kunt het zo gek niet verzinnen of wij maken het. Verlichting, een wasbak die niet doorloopt, gordijnen ophangen, een kapotte plint. Omdat ik vrijwel iedere dag hier ben, is er altijd wel iemand die even een klusje voor je heeft. Het enige wat ik liever niet doe, is schilderen. Ik heb 50 jaar die kwast in mijn handen gehad, dat mogen anderen nu doen.”
Als de dagelijkse lijst met klussen afgewerkt is, is het nog niet gedaan met de actie. Twan: “’s-Middags ga ik vaak biljarten. Heerlijk vanwege het spelletje zelf, maar ook door de gezelligheid met elkaar. Gewoon samen kunnen lachen, soms om helemaal niks. Verder doe ik mee aan tal van activiteiten, zoals Bingo, bowling op de Wii, muziekmiddagen én de maandelijkse dansavond. Dat is pure ontspanning voor mij! En op woensdag eet ik hier een lekkere warme maaltijd, samen met een groep van zo’n 40 mensen. Door gewoon aan te schuiven, ontmoet je snel nieuwe mensen. Zo heb ik ook Annie ontmoet, een dametje van inmiddels 89 waar ik heel veel mee optrek. Ze is echt mijn soulmate met wie ik alles kan bespreken.”
Vrijwilliger op jouw manier
Zoek hier de vacaturebank in jouw gemeente en bekijk wat jij voor een ander kunt betekenen.
Een tweede thuis
Twan is vrijwel dagelijks in de Nieuwe Stede te vinden. Niemand beter dan hijzelf weet hoe belangrijk dit voor hem is. Twan: “Als jongste uit een gezin van 13 kinderen ben ik drukte om me heen gewend. Thuis voel ik het gemis van Jeanne. Ik kan enorm gaan zitten piekeren en dat is niet goed voor me. In De Nieuwe Stede heb ik alles: fijne mensen, de klusjesdienst en leuke activiteiten. Als ik hier zit besef ik soms ook hoe zwaar de afgelopen jaren voor me zijn geweest. De zorg voor mijn vrouw maar ook alle ellende van corona. De begrafenis van Jeanne waar we maar 30 mensen mochten uitnodigen. Wat ik nooit zal vergeten is dat mijn kinderen en de broer van mijn vrouw daar applaus voor me vroegen vanwege alles wat ik voor Jeanne heb gedaan. Als ik er aan denk, schiet ik er nog vol van.
Via de huisarts en een paar gesprekken met een psycholoog ben ik op een gegeven moment een keer in De Nieuwe Stede gaan kijken. Jongens, wat was dat een verademing. Ik kon hier rustig een kopje koffie drinken en met andere gasten een praatje maken. Het is voor mij inmiddels een vast ritueel
Twan van Dijck
In dezelfde periode overleden mijn broers Piet, Marcel en Rien én mijn zwager Ad, waar we altijd veel mee optrokken. Het is niet normaal hoeveel klappen ik gekregen heb. Het ene was nog niet afgewerkt of de volgende ellende diende zich weer aan. Ik heb er echt emotioneel zwaar doorheen gezeten. Daarna nog mijn dochter die een borstoperatie moest ondergaan. Iets wat ook Jeanne ooit had gehad. Het doet zoveel pijn dat ze haar moeder moet missen en niet met haar kan delen hoe het gaat. Met mijn zoon heb ik goede gesprekken gehad. Hij vond het altijd heel moeilijk om met de ziekte van zijn moeder om te gaan. Jeanne zit voor altijd in ons hart. Mijn dochter heeft van de as van Jeanne een prachtig halssieraad laten maken met een vingerafdruk. In de woonkamer heb ik een hele hoek voor haar ingericht, waar ik iedere week een verse bos rozen neerzet. En.. elke avond geef ik haar een knuffel. Ze blijft de liefde van mijn leven.”
Steeds meer lukt het Twan om ook zijn ontspanning te vinden. De woensdag noemt hij zijn ‘uitgaansavond’. Twan: “Ja, we koken dan samen voor een groep van 22 man. En we doen met zijn achten spelletjes op de Wii. Ondertussen drink ik een lekker pilske of een Schrobbelerske. Maak je geen zorgen, ik ga altijd op de fiets. Als het even kan, sluit ik ook mee af.”
Benieuwd wat het wijkcentrum voor jou kan betekenen?
Onze wijkcentra zijn fijne (ontmoetings)plekken voor een kopje koffie, een gezellig praatje, een potje biljarten of bingo en/of hulp. We zijn er voor iedereen! Je kunt in onze wijkcentra andere mensen ontmoeten, maar ook een breed aanbod vinden aan sociale, educatieve, culturele, dienst- en hulpverlenende activiteiten.