De 3 reizen van een 17-jarige vluchteling uit Syrië
Hij gaat zitten en vertelt dat hij blij is. Blij dat iemand hem naar zijn verhaal vraagt. Voor mij zit Nour, een jongen van 22 jaar. Hij heeft niet het geluk dat ik had om in Nederland geboren te zijn. Zijn wieg stond in Syrië. De blijheid en de dankbaarheid die hij voelt om hier te zijn maakt me nieuwsgierig. Zijn verhaal gaat over vluchten uit je eigen land; een reis waarvoor alles wordt geriskeerd.
Voor zijn vertrek
Nour groeit op in Latakia, de geboorteplaats van president Assad. In 2015 is de burgeroorlog heftiger dan ooit. Op straat is veel geweld, hij heeft verschrikkelijke dingen gezien. De situatie is uitzichtloos. Binnenkort, als hij 18 is, zal hij worden opgeroepen als soldaat. Zijn ouders verkopen hun huis en gaan bij een oom wonen. De opbrengst van het huis is voor Nour. Daarmee kan hij vluchten en misschien, is er dan toch een toekomst voor hem.
Reis #1: bestemming veiligheid
Hij begint aan een reis die 2 weken gaat duren. De reis laat zich samenvatten door corruptie, angst, hoop en heel veel lef. Met een auto vertrekt hij naar Libanon om daar met het vliegtuig naar Turkije te gaan. Daar wordt hij van mannetje naar mannetje gestuurd. De sfeer is grimmig, de mannen dragen pistolen, maar wat kan hij anders dan deze mensen vertrouwen? Hij heeft geluk! De boottocht die hij moet maken steekt over op een plek waar de overtocht maar 2 uur duurt én ze redden het!
Aangekomen in Griekenland heeft hij nog maar 300 EUR over. Met een groep van zo’n 20 vluchtelingen gaat de reis verder, ze steunen elkaar. In Servië moeten ze nog een corrupte agent betalen die dreigt om ze op te pakken. Daarna vullen de dagen zich met heel veel busreizen, uren lopen en ‘s nachts slapen op straat. Uiteindelijk komt hij aan in Amsterdam. Daar spreekt hij een politieagent aan. Een lieve man. Nour voelt zich weer even veilig. De agent zorgt ervoor dat hij met de bus naar het asielzoekerscentrum in Ter Apel kan.
Reis #2: bestemming ‘een thuis’
Nour is 17 jaar oud als hij in Nederland aankomt. Nidos helpt hem met de taal, maar als hij 18 jaar is valt deze jeugdhulp weg. Samen met 3 andere jongens krijgt hij een woning toegewezen, daar mag hij 1 jaar wonen. Met 1 van de jongens klikt het goed, ze worden vrienden. Hij is nu veilig, maar leeft geïsoleerd.
Zijn toekomst ziet er nu beter uit. Hij verwacht dat hij altijd een buitenstaander zal zijn in Nederland. Een mogelijkheid om echt mee te kunnen doen in de samenleving ziet hij nog niet. Door hard werken kan hij hier een een fijn bestaan opbouwen en misschien op vakantie gaan naar zijn eigen land.
Na 1,5 jaar volgt er een hereniging met zijn ouders en zusje. Ze gaan als gezin in een huis wonen. Dat was in het begin wel even wennen. Hij is inmiddels gewend om voor zichzelf te zorgen. En: hij is niet meer de zoon die het gezin 1,5 jaar geleden verliet.
Reis #3: bestemming Nour
Nour werkt bij verschillende bedrijven in het magazijn. Hij merkt dat hij steeds beter contact kan maken wanneer hij zich zekerder voelt over zijn Nederlands. Hij kruipt langzaam uit zijn schulp. En leert de cultuur van zijn nieuwe land kennen.
Nederland gaf me kansen, meer dan mijn moederland. Daarom hou ik van Nederland.
Het sociale leven van zijn ouders beperkt zich, door een gebrek aan Nederlands en het cultuurverschil, tot andere vluchtelingen uit Syrië. Zij houden vast aan gebruiken uit hun moederland, zoals de Ramadan en het vinden van de juiste levenspartner voor hun zoon. Het respect en de liefde die hij voelt voor zijn ouders, dwingen hem om thuis de Syrische jongen te zijn die mee doet aan traditionele gewoontes. Maar hij is anders naar het leven gaan kijken.
Zijn moeder ontmoet de laatste tijd veel Syrische ouders met dochters in de huwbare leeftijd. Traditioneel gezien is het tijd om te werken en uitgehuwelijkt te worden. Maar Nour wil bedrijfskunde gaan studeren. Zijn vader is wat moderner gaan denken en vindt het belangrijk dat hij gaat studeren. Hij gaat liever een vrouw voor hem zoeken als hij zijn diploma heeft gehaald.
Nour vindt liever zijn eigen vriendin. Een moderne vrouw, die werkt en zelfstandig is. Hij wil graag een partner die gelijk is aan hem. Hoe moet hij dat straks aan zijn ouders vertellen? En hoe vertelt hij zijn ouders dat hij eigenlijk helemaal niet mee doet aan de Ramadan? Hij vertelt het niet: zijn moeder zou er ziek van worden. Voorlopig leeft hij met 2 gezichten.
Ambities voor de toekomst
Deze maand heeft Nour zijn Nederlanderschap gehaald. Maar hij is er nog niet vindt hij zelf. Hij wil graag net zo goed Nederlands kunnen praten als dat ik dat doe. Na de zomer start hij zijn opleiding bedrijfskunde HBO. Ik denk dat hij met zijn doorzettingsvermogen, open blik op de wereld en zijn verantwoordelijkheidsgevoel een aanwinst zal zijn voor elke organisatie als hij straks is afgestudeerd!
Help jij nieuwkomers zoals Nour?
Nour wordt bijgestaan door Peter. Een keer per week ontmoeten ze elkaar bij Peter thuis. Door Peter heeft Nour veel over de Nederlandse taal en cultuur geleerd. Ze praten over de Nederlandse geschiedenis, de gebruiken in Nederland en wat is nou grappig en wat niet? Zonder hulp en aanmoediging was Nour misschien niet zo sterk geweest.
Jij kan ook het verschil maken voor een ander. Weten hoe? Neem eens een kijkje bij onze vrijwilligersvacatures.