Aansluiten bij de leefwereld van bewoners en verbinding creëren, zelfs als het schuurt.
Via een verzoek van de wijkverpleegkundige kwam Kautar in contact met een overbelaste mantelzorger. Hij zocht een maatje voor zijn vrouw, zodat hij even tijd voor zichzelf kon nemen. Bij de eerste ontmoeting stuitte Kautar op wantrouwen en ongemak. Het werd haar duidelijk dat dit stel door eerdere ervaringen argwanend naar de buitenwereld keek. In onderstaande video vertelt Kautar het verhaal.
Een scherpe binnenkomer
“Er staat een bruine voor de deur, het was toch een Hollandse die je aan de lijn had?” Dat waren de eerste woorden die Kautar hoorde toen de deur openging. Een scherpe binnenkomer. Ze had kunnen kiezen om weg te lopen, zich terug te trekken uit een situatie die vanaf het begin ongemakkelijk voelde. Maar in plaats daarvan bleef ze staan. Ze koos ervoor om aanwezig te zijn—echt aanwezig.
Er staat een bruine voor de deur, het was toch een Hollandse die je aan de lijn had?
In plaats van in de verdediging te schieten, verbond Kautar zich met de leefwereld van deze mensen en zocht naar verbinding. Ze besloot te laten zien wie ze was, niet door haar titel of functie, maar door haar presente houding en haar intentie aan te willen sluiten vanuit gelijkwaardigheid. Eenmaal binnen liet ze haar blik door de kamer gaan. Ze stelde vragen over de inrichting, over de foto’s aan de muur. Niet om het ijs te breken met een oppervlakkig praatje, maar om te laten merken dat ze oprechte interesse had in de mensen achter de woorden van daarnet. Langzaam ontspande de sfeer.
Luisteren zonder oordeel
Het gesprek kwam op gang, en al snel spraken ze over meer dan alleen het huis. Het echtpaar vertelde over de moeilijke tijden die ze hadden doorgemaakt, over het wantrouwen dat in de loop der jaren was gegroeid. Kautar luisterde, zonder oordeel, zonder agenda of haast om een oplossing aan te dragen. Ze was er—volledig. Haar houding ademde respect, haar aanwezigheid liet zien dat ze de ander serieus nam.
Er ontstond een gesprek dat niet alleen woorden uitwisselde, maar waarin ze elkaar echt “voelden”. In die ontmoeting, zonder druk, zonder verwachtingen, ontstond ruimte. Ruimte voor wederzijds begrip, voor herkenning, misschien zelfs voor een eerste stap naar vertrouwen.
Want dat is wat een sociaal werker doet: het aangaan van betekenisvolle relaties door te luisteren, aanwezig zijn en in contact blijven —ook als het schuurt.
Kleine gebaren, grote impact
Na afloop bleek dat het bezoek meer in gang had gezet dan verwacht. Niet alleen kreeg mevrouw een maatje dat haar gezelschap hield, maar er ontstond ook iets nieuws in de buurt. Meneer, die voorheen vooral op zichzelf was, voelde zich gesteund en durfde weer naar buiten.
Zijn eerste stap? Een wandeling maken—iets wat hij al tijden niet meer had gedaan. En waar hij voorheen misschien had weggekeken, begroette hij nu ook zijn Syrische buurman. Kleine gebaren, maar met betekenis en impact op hemzelf en de sociale samenhang in de buurt.
Maatjesproject in Tilburg
Het Maatjes Project is voor elke wijkbewoner die wegens omstandigheden (fysiek, psychisch, life events) behoefte heeft aan meer contact.

Bewoners in Tilburg staan er niet alleen voor
Samen met buurtbewoners en andere organisaties bieden wij ondersteuning. Als dingen niet vanzelf lijken te gaan, bieden we een helpende hand. Van het leggen van contacten met anderen, het bieden van mantelzorg, ondersteuning bij het opvoeden van kinderen tot het regelen van financiële zaken.